A pioneering movie among the classics of Cinema Art Film since the 1900s to the present day

scroll down to the end to read all about it

Μία πρωτοποριακή ταινία μεταξύ των κλασικών ταινιών του Κινημτογράφου Τέχνης από το 1900 μέχρι σήμερα

Δείτε όλη τη σελίδα μέχρι το τέλος για να διαβάσετε τις σχετικές πληροφορίες

REQUIEM FOR HUMANITY created in 1970 and uploaded on YouTube in 2007, introduced at the film industry, the so called, “Flashing Pictures” editing style, for presenting an intense scene or story, using the fast display of images or short shots, combined with the soundtrack pacing.
It has been accepted worldwide as avant-garde, being extensively reviewed, even copied and remade many times using different titles (Our Story in 2 minutes etc).
This film maintains its originality even to-day (2019), about 50 years after its release date (1970) and was the basis for some of the modern cinema expressive means, such as the short continuous shots or photos, accompanied by intense music or natural sounds of action etc.
It can be considered as a Clasic Film of Art with films from known Film Directors such as Georges Méliès, Hans Richter, René Clair, Luis Buñuel, Salvador Dali, Fritz Lang, Alexander Korda and others (DUCTAC 2014 International Film Exposition)

It was edited by physically cutting and rejoining the film (hundreds of times) by the use of a special glue (there were, at those days, 1970, no computers, or videos, or timelines to do the job digitally) and had almost completely worn by the projection machines after 37 years played in cine-clubs and theatres (a copy of it could not do the job, due to deterioration in the quality of the picture), but after strenuous processing techniques, survived in its current form.

The human history of violence and wars
The innocent children, everyday victims of this terrible heritage...This film was made in 1970 (Vietnam war, Kennedy's assassination, first man on the moon etc) and it was a 3 Stars winner at the London Ten Best Festival (1971). Later on it was shown on the National TV and at many cine clubs, where its avant-garde shooting, was extensively discussed by the filmmakers and the audience !
This film is suitable for all times, especially ours...

Some thoughts of the Director about this film

What is the origin of man? Is it the "evolution" of the monkey or the creation by God "in His image” and in “His Likeness"?
Two contradictory views of life that lead, on the one hand, to violence through the ages and to the annihilation of man, without any spiritual development - characteristic, the first image of the film, with the face of a monkey, which also appears at the final shot of the film, symbolically, inside the helmet of an astronaut - and on the other hand the Crucified Jesus of the known image of Dali, which intersects the human history in the two, before and after Christ and determines the metamorphosis of man from the "in His image” to the “in His Likeness" !

Musical background of the film, the "Kyrie Eleyson", from "REQUIEM" by Mozart.

This film was made in 1970 and is among the 21 Classic movies of Film Art, of the directors Georges Méliès, Hans Richter, Man Ray, René Clair, Luis Buñuel, Fritz Lang, Alexander Korda and others, made since 1900 to the present day, which, including REQUIEM FOR HUMANITY, were presented, in 2014, at the Dubai international Film Exposition (DUCTAC - Dubai Community Theater & Arts Centre - Gallery of Light).

This film has been described as groundbreaking, because in 1970, for the first time, introduced in the film industry the so called “flashing pictures” editing style, which is now established in cinema.

It has appeared on television and many film festivals and it is still seen today, with the freshness it had when it first appeared in 1970, although the narrative of the events of human history obviously stops at that time, with the Kennedy’s murder, the Vietnam War and the first man on the moon..

It was believed to be prophetic of the destruction of the Twin Towers, by some shots I intuitively included then, with buildings collapsing and airplanes in a near-threatening flight.

It is a movie that you have to see many times to capture its ideas and deeper meanings which I, myself, did not fully realized in the 1970s but I totally intuitively gave them.

Marios Lefteriotis

Η ταινία REQUIEM FOR HUMANITY που έγινε το 1970 και ανέβηκε στο YouTubeι το 2007, εισήγαγε για πρώτη φορά στην βιομηχανία του κινηματογράφου το "Flashing Pictures" editing style, ή , όπως αργότερα ονομάστηκε στα Ελληνικά, «Διαδραστική Εικονοληψία», για την αφήγηση μίας έντονης σκηνής ή ιστορίας, χρησιμοποιώντας την γρήγορη εναλλαγή εικόνων ή μικρών πλάνων, που ακολουθούν τον ρυθμό της μουσικής. Eχει γίνει ευρέως αποδεκτή παγκοσμίως ως avant-garde και έχει επίσης αντιγραφεί και ανακατασκευαστεί πολλές φορές με διαφορετικούς τίτλους ("Η Ιστορία μας σε 2 Λεπτά" κλπ). Διατηρεί την πρωτοτυπία της μέχρι σήμερα (2019), περίπου 50 χρόνια μετά την ημερομηνία παραγωγής της (1970) και αποτέλεσε τη βάση για την διαμόρφωση μερικών από τα εκφραστικά μέσα του σύγχρονου μοντέρνου κινηματογράφου, όπως είναι τα μικρά συνεχόμενα πλάνα ή φωτογραφίες, συνοδευόμενα από έντονη μουσική ή φυσικούς ήχους δράσης κλπ
Αυτή η ταινία είναι κατάλληλη για όλες τις εποχές
και ιδιαίτερα για την δική μας !
Μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι Κλασική Ταινία του Κινηματογράφου Τέχνης, μαζί με τις ταινίες γνωστών Σκηνοθετών όπως είναι οι Georges Méliès, Hans Richter, Man Ray, René Clair, Luis Buñuel, Fritz Lang, Alexander Korda και άλλοι (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τέχνης, που έγινε στο Ντουμπάϊ από την DUCTAC το 2014)

Μερικές σκέψεις του Σκηνοθέτη για την ταινία αυτή

Ποιά είναι η καταγωγή του ανθρώπου ; Είναι η «εξέλιξη» από τον πίθηκο ή η δημιουργία από τον Θεό «κατ’εικόνα και καθ’ ομοίωση» ;

Δύο αντιδιαμετρικές απόψεις της ζωής, που οδηγούν, αφ’ ενός η πρώτη, στη βία δια μέσου των αιώνων και στην εκμηδένιση του ανθρώπου, χωρίς την ψυχική του ανέλιξη - χαρακτηριστικές, η πρώτη εικόνα της ταινίας, με το πρόσωπο ενός πιθήκου, το οποίο επαναλαμβάνεται και στο τελευταίο πλάνο της ταινίας, συμβολικά, μέσα στο κράνος ενός αστροναύτη - και αφ’ ετέρου, ο Εσταυρωμένος Ιησούς, της γνωστής, εκ των άνω, απεικόνισης του Νταλί, που τέμνει την ανθρώπινη ιστορία στα δύο, προ και μετά Χριστόν και καθορίζει την ψυχική ανέλιξη του ανθρώπου από το «κατ´εικόνα» στο «καθ’ ομοίωση» με τον Δημιουργό του !

Μουσικό υπόβαθρο της ταινίας το «Κύριε Ελέησον» από το «REQUIEM” του Μόζαρτ.

Η ταινία αυτή που την έκανα το 1970 και η οποία παρουσιάζει με γρήγορο ρυθμό, την ανθρώπινη ιστορία, συγκαταλέγεται μεταξύ των 21 Κλασσικών Ταινιών Τέχνης του Κινηματογράφου, που έγιναν από το 1900 μέχρι σήμερα, γνωστών σκηνοθετών μεταξύ των οποίων οι Georges Méliès, Hans Richter, Man Ray, René Clair, Luis Buñuel, Fritz Lang, Alexander Korda και άλλοι. Παρουσιάστηκαν οι ταινίες αυτές, συμπεριλαμβανομένου και του REQUIEM FOR HUMANITY, το 2014, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τέχνης, που έγινε στο Ντουμπάϊ από την DUCTAC (Dubai Community Theater & Arts Centre), στην Gallery of Light.

Εχει χαρακτηριστεί σαν πρωτοποριακή γιατί το 1970 εισήγαγε για πρώτη φορά στην βιομηχανία του κινηματογράφου, την Διαδραστική Εικονοληψία, όπως ονομάστηκε αργότερα, που είναι ο νέος τρόπος του γρήγορου γυρίσματος, με μικρά διαδοχικά πλάνα, που σήμερα πλέον έχει επιβληθεί στις παραγόμενες ταινίες..

Προεβλήθη στην τηλεόραση και σε πάμπολλα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και βλέπεται ακόμη και σήμερα, με την φρεσκάδα που είχε όταν πρωτοπαρουσιάστηκε το 1970, αν και η αφήγηση των γεγονότων της ανθρώπινης ιστορίας σταματά προφανώς στην εποχή εκείνη, με την δολοφονία του Κένεντυ, τον πόλεμο του Βιετνάμ και την πρώτη προσελήνωση του ανθρώπου στο φεγγάρι.

Ελέχθη ότι είναι προφητική της καταστροφής των Δίδυμων Πύργων, λόγω μερικών πλάνων που διαισθητικά είχα συμπεριλάβει τότε, με κτίρια καταρρέοντα και αεροπλάνα σε κοντινή απειλητική πτήση..

Είναι μια ταινία που πρέπει να δει κανείς πολλές φορές για να συλλάβει τα νοήματά της, τα οποία και εγώ ο ίδιος δεν είχα συνειδητόποιήσει πλήρως το 1970 που την έκανα, αλλά τα απέδωσα τελείως διαισθήτικα ..

Μάριος Λευτεριώτης

REQUIEM FOR HUMANITY

present final title

Elegeion i rekviem

(IMDb title)

Ελεγείον ή Ρέκβιεμ
(Greek Movie Database title)

Requiem

(initial S8 film's title)

"REQUIEM FOR HUMANITY" has been filed with its initial title, in the archives of
IMDb (INTERNATIONAL MOVIE DATA BASE)

to be preserved in time, together with another film by Marios Lefteriotis (Kerkyra - Corfu)

and also in the
Greek Movie Database

You can also watch and download it, at :

Internet Archives

and
Vimeo

Click F11 for full screen Browser - Πατείστε F11 για πλήρη προβολή του Browser

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.

______________

DUCTAC 2014 EXHIBITION OF THE CLASSICS OF CINEMA ART FILM AND FILMS BY ARTISTS

REQUIEM FOR HUMANITY is among the classics of cinema art film, since the 1900s to the present day. These films have been presented by the "Dubai Community Theater & Arts Centre (DUCTAC)" at the Emirates Dubai "LUMA Art in Film" exhibition of cinema in 2014 (14th-25th March and 9th-15th April).
The Exhibition featured artistically and historically important films ever and films by artists.The films were playing continuously in the gallery throughout the exhibition’s run, and the program featured the groundbreaking work of Georges Méliès, Hans Richter, René Clair, Luis Buñuel, Salvador Dali, Fritz Lang, Alexander Korda and others.
This Exhibition should compliment also the 2014 Gulf Film Festival which finally was cancelled.

Here is the complete list of the films (REQUIEM FOR HUMANITY is the 20th according to the production year 1970):

1. Le Voyage Dans la Lun by Georges Méliès (1902)
Duration: 11 mins 48 secs https://www.youtube.com/embed/Sp5xAe43flk

2. Das Kabinett des Doktor Kaligari by Robert Wiene (1919)

Duration: 1 hr 11 mins https://www.youtube.com/embed/ecowq77Y3C0

3. Rhythmus 21 by Hans Richter (1921)

Duration: 2 mins 10 secs https://www.youtube.com/embed/FYPb8uIQENs

4. La Symphonie Diagonale by Hans Richter & Viking . . .....Eggeling (1921)
Duration: 7 mins https://www.youtube.com/embed/uc5qPMSVixQ

5. Le Retour à la Raison by Man Ray (1923)

Duration: 2 mins 10 secs https://www.youtube.com/embed/zwLD5WWQptw

6. Entr’acte by René Clair & Francis Picabia (1924)

Duration: 20 mins https://www.youtube.com/embed/mpr8mXcX80Q

7. Le Ballet Mecanique by Fernand Léger & Dudley Murphy (1924)

Duration: 14 mins https://www.youtube.com/embed/ZTdlnE4Vy2c

8. Emak Bakia by Man Ray (1926)

Duration: 17 mins https://www.youtube.com/embed/ezkw2i8INlU

9. Filmstudie by Hans Richter (1926)

Duration: 3 mins 30 secs https://www.youtube.com/embed/ZXrjrr6ifME

10. Vormittagsspuk by Hans Richter (1928)

Duration: 6 mins 23 secs https://www.youtube.com/embed/vCwkWgnzh-Q

11. Un Chien Andalou by Luis Buñuel and Salvador Dali (1929)

Duration: 16 mins 25 secs https://www.youtube.com/watch?v=054OIVlmjUM&feature=youtu.be

12. M by Fritz Lang (1931)

Duration: 1 hour 50 mins https://www.youtube.com/embed/ihDwCKWdt0c

13. Rembrandt by Alexander Korda (1936)

Duration: 1 hr 24 mins https://www.youtube.com/embed/BlHIpFA166o

14. At Land by Maya Deren (1944)

Duration: 14 mins 44 secs https://www.youtube.com/embed/OVMV0j6XVGU

15. Traité de Bave et d'Eternité by Isidore Isou (1951)

Duration: 1 hr 52 mins https://www.youtube.com/embed/gAWXYpThKiY

16. Labirynt by Jan Lenica (1962)

Duration: 14 mins 14 secs https://www.youtube.com/embed/1nfJnuf7Buw

17. Daikaiju Gamera by Noriaki Yuasa (1965)

Duration: 1 hr 18 mins https://www.youtube.com/embed/60ViadVbA9o

18. The Colour of Pomegranates by Sergei Paradjanov (1968)

Duration: 1 hr 12 mins https://www.youtube.com/embed/gdzlVpJnfdk

19. 400m IFF by Lutz Mommartz (1969)

Duration: 13 mins 35 secs https://archive.org/details/Mommartz_400M_IFF_1969

20. Requiem For Humanity by Marios Lefteriotis (1970)

Duration: 11 mins 50 secs https://www.youtube.com/embed/TcGJLKkxFOU

21. Death Of Stalinism In Bohemia by Jan Svankmajer (1990)

Duration: 2 mins 9 secs https://www.youtube.com/embed/oSgzAnmpwPE

22. HSP: There Is No Escape From The Terrors Of The Mind by Rouzbeh Rashidi (2013)
Duration: 2 hrs https://vimeo.com/ondemand/terrors/120684380

List of the Film Makers and their groundbreaking work since the 1900s to the present day (Marios Lefteriotis is the 20th, according to the production year 1970 of his film)

Κατάλογος των σκηνοθετών του κινηματογράφου και το πρωτοποριακό τους έργο από το 1900 μέχρι σήμερα (ο Μάριος Λευτεριώτης είναι ο 20στός σύμφωνα με την χρονολογική κατάταξη που έγινε από το έτος παραγωγής της ταινίας του, 1970)

1. Georges Méliès
Le Voyage Dans la Lun (1902) Duration: 11 mins 48 secs

2. Robert Wiene
Das Kabinett des Doktor Kaligari (1919) Duration: 1 hr 11 mins

3. Hans Richter
Rhythmus 21 by (1921) Duration: 2 mins 10 secs
La Symphonie Diagonale (1921) Duration: 7 mins
Filmstudie (1926) Duration: 3 mins 30 secs
Vormittagsspuk (1928) Duration: 6 mins 23 secs

4. Viking Eggeling
La Symphonie Diagonale (1921) Duration: 7 mins

5. Man Ray
Le Retour à la Raison (1923) Duration: 2 mins 10 secs
Emak Bakia (1926) Duration: 17 mins

6. René Clair
Entr’acte by (1924) Duration: 20 mins

7. Francis Picabia
Entr’acte (1924) Duration: 20 mins

8. Fernand Léger
Le Ballet Mecanique (1924) Duration: 14 mins

9. Dudley Murphy
Le Ballet Mecanique (1924) Duration: 14 mins

10. Luis Buñuel
Un Chien Andalou (1929) Duration: 16 mins 25 secs

11. Salvador Dali
Un Chien Andalou (1929) Duration: 16 mins 25 secs

12. Fritz Lang
M (1931) Duration: 1 hour 50 mins

13. Alexander Korda
Rembrandt (1936) Duration: 1 hr 24 mins

14. Maya Deren
At Land (1944) Duration: 14 mins 44 secs

15. Isidore Isou
Traité de Bave et d'Eternité (1951) Duration: 1 hr 52 mins

16. Jan Lenica
Labirynt (1962) Duration: 14 mins 14 secs

17. Noriaki Yuasa
Daikaiju Gamera (1965) Duration: 1 hr 18 mins

18. Sergei Paradjanov
The Colour of Pomegranates (1968) Duration: 1 hr 12 mins

19. Lutz Mommartz
400m IFF (1969) Duration: 13 mins 35 secs

20. Marios Lefteriotis
Requiem For Humanity (1970) Duration: 11 mins 50 secs

21. Jan Svankmajer

Death Of Stalinism In Bohemia (1990) Duration: 2 mins 9 secs

22. Rouzbeh Rashidi

HSP: There Is No Escape From The Terrors Of The Mind by Rouzbeh Rashidi (2013)

Duration: 2 hrs

List of the films according to the year of production
Κατάλογος των ταινιών σύμφωνα με το έτος παραγωγής τους

1902 Le Voyage Dans la Lun by Georges Méliès

Duration: 11 mins 48 secs

1919 Das Kabinett des Doktor Kaligari by Robert Wiene

Duration: 1 hr 11 mins

1921 Rhythmus 21 by Hans Richter

Duration: 2 mins 10 secs

La Symphonie Diagonale by Hans Richter & Viking Eggeling

Duration: 7 mins

1923 Le Retour à la Raison by Man Ray

Duration: 2 mins 10 secs

1924 Le Ballet Mecanique by Fernand Léger & Dudley Murphy

Duration: 14 mins

1924 Le Ballet Mecanique by Fernand Léger & Dudley Murphy

Duration: 14 mins

1926 Emak Bakia by Man Ray

Duration: 17 mins

Filmstudie by Hans Richter

Duration: 3 mins 30 secs

1928 Vormittagsspuk by Hans Richter

Duration: 6 mins 23 secs

1929 Un Chien Andalou by Luis Buñuel and Salvador Dali

Duration: 16 mins 25 secs

1931 M by Fritz Lang (1931)

Duration: 1 hour 50 mins

1936 Rembrandt by Alexander Korda

Duration: 1 hr 24 mins

1944 At Land by Maya Deren

Duration: 14 mins 44 secs

1951 Traité de Bave et d'Eternité by Isidore Isou

Duration: 1 hr 52 mins

1962 Labirynt by Jan Lenica

Duration: 14 mins 14 secs

1965 Daikaiju Gamera by Noriaki Yuasa

Duration: 1 hr 18 mins

1968 The Colour of Pomegranates by Sergei Paradjanov

Duration: 1 hr 12 mins

1969 400m IFF by Lutz Mommartz

Duration: 13 mins 35 secs

1970 Requiem For Humanity by Marios Lefteriotis

Duration: 11 mins 50 secs

1990 Death Of Stalinism In Bohemia by Jan Svankmajer

Duration: 2 mins 9 secs

2013 HSP: There Is No Escape From The Terrors Of The Mind by Rouzbeh Rashidi

Duration: 2 hrs

Watch the films

Δείτε τις ταινίες

Le Voyage Dans la Lun by Georges Méliès (1902)

Das Kabinett des Doktor Kaligari by Robert Wiene (1919)

Rhythmus 21 by Hans Richter (1921)

La Symphonie Diagonale by Hans Richter & Viking Eggeling(1921)

Le Retour à la Raison by Man Ray (1923)

Entr’acte by René Clair & Francis Picabia (1924)

Le Ballet Mecanique by Fernand Léger & Dudley Murphy (1924)

Emak Bakia by Man Ray (1926)

Filmstudie by Hans Richter (1926)

Vormittagsspuk by Hans Richter (1928)

Chien Andalou (1929)

M by Fritz Lang (1931)

Rembrandt by Alexander Korda (1936)

At Land by Maya Deren (1944)

Traité de Bave et d'Eternité by Isidore Isou (1951)

Labirynt by Jan Lenica (1962)

Daikaiju Gamera by Noriaki Yuasa (1965)

The Colour of Pomegranates by Sergei Paradjanov (1968)

400m IFF by Lutz Mommartz (1969)

Requiem For Humanity by Marios Lefteriotis (1970)

Death Of Stalinism In Bohemia by Jan Svankmajer (1990)

HSP: There Is No Escape From The Terrors Of The Mind (2013)
https://vimeo.com/ondemand/terrors/120684380

Links known so far for this event
Σύνδεσμοι που είναι γνωστοί μέχρι τώρα γι'αυτό το γεγονός

The Culturist
http://www.theculturist.com/home/luma-art-in-film-at-ductac.html

http://www.experimentalfilmsociety.com/hsp-there-is-no-escape-from-the-terrors-of-the-mind-in-dubai/

http://www.experimentalfilmsociety.com/luma-art-in-film-returns/

http://jamesdevereaux.com/there-is-no-escape-from-the-terrors-of-the-mind-will-screen-in-dubai/

https://www.google.gr/search?q=LUMA+DUCTAC+2014+FILM+FESTIVAL&start=20&client=firefox-b&sa=N&tbm=isch&imgil=xylWUC-Qjj0x1M%253A%253BbBtKWNYHIgvTTM%253Bhttp%25253A%25252F%25252Fwww.theculturist.com%25252Fhome%25252Fluma-art-in-film-at-ductac.html&source=iu&pf=m&fir=xylWUC-Qjj0x1M%253A%252CbBtKWNYHIgvTTM%252C_&usg=___dp42TSFUllAQe0l_9RyLpM1Jqw%3D&biw=1344&bih=796&ved=0ahUKEwj2sd6E0ZjUAhUsDJoKHV8TBHs4FBDKNwg4&ei=uO0tWfb1KqyY6ATfppDYBw#imgrc=xylWUC-Qjj0x1M:

http://hsptinefttotm.tumblr.com/

DUCTAC
LUMA ART IN FILM

about ductac

Dubai Community Theatre & Arts Centre (DUCTAC) aims to contribute to the creative and cultural development of Dubai by presenting and hosting a programme of events and participatory activities for Dubai’s many multi-national communities and visitors alike.

The Theatre & Arts Centre is the first modern, non-profit, cross-community creative centre in the Gulf. This flagship project was the brainchild of local theatre-lovers, arts enthusiasts, artists and business people who recognised the need for an entertainment and educational centre for the community and future generations of Dubai.
Located on floor two of Mall of the Emirates, and spanning some 77,952 ft sq (7,424 m sq) the venue includes:

a 543 seat theatre
a 151 capacity studio theatre
a high specification visual arts gallery
dance and rehearsal studios
art studios, workshops and classrooms - including a pottery, sculpture and mosaic workshop
food and beverage facilities

The centre is also home to an Arts Materials Shop and The Old Library.

DUCTAC hosts and produces a huge variety of shows, events, exhibitions, workshops and classes spanning almost every creative genre.

Dubai Community Theatre & Arts Centre was built thanks to the commitment and support of many leading companies and individuals who participate in the Centre's Patronage and Corporate Sponsorship Schemes.

______________

Besides these - Εκτός των ανωτέρω

The

Community Television Foundation

of South Florida, Incomporated

in Cooperation With

The Corporation for Public Broadcasting

and

The Junior League of Miami, Inc.

Presents

THE SIZE QUEENS' CONSUMPTION WORK:

TAMMY, CYBERTARIAT, AT THE ARAL SEA

(Spot Requiem for Humanity from 24:50 to 30:34, between Classic films, now existing in the public domain, featuring the music of SIZE QUEENS)

Η τηλεόραση της Νότιας Φλόριντα σε συνεργασία με

την εταιρία Δημόσιας τηλεόρασης και την Τζούνιορ Λιγκ του Μαϊάμι

παρουσιάζουν το έργο τους:

THE SIZE QUEENS' CONSUMPTION WORK:

TAMMY, CYBERTARIAT, AT THE ARAL SEA

Εντοπίστε το REQUIEM FOR HUMANITY από το 24:50 μέχρι το 30:34 μεταξύ Κλασικών ταινιών του σινεμά που υπάρχουν στο ευρύτερο κοινό και συνοδεύουν την μουσική του συγκροτήματος.

Consumption Work
http://www.adamklein.org/interdisciplinary/

An ambitious commissioned project conceived as an Adam Curtis-inspired documentary fever dream set to a deranged Folkways soundtrack, this 50-minute movie accompanies the entirety of The Size Queens’ fifth record; a lengthy song cycle that was released only in this format. The video, like the recording, depicts an ontologically unstable protagonist able to exist in different points in time and space. Classic films, now existing in the public domain, such as Robert Newman & William C. Jersey’s City of Necessity(1961); Pare Lorentz’s The Plow That Broke The Plains (1936); Ernö Metzner’s Polizeibericht Überfall(1928); and Marios Lefteriotis’ Requiem for Humanity(1970) are edited alongside U.S. Army documentaries, corporate tobacco and alcohol retail training videos, and even anti-drug propaganda films. Consumption Work was released as a movie, premiering on Johns Hopkins University's Doctor T. J. Eckleburg Review website on Election Day, 2012.

https://www.youtube.com/watch?v=dsLkOwx4C1A&sns=em

______________

On the other hand here is a selection of videos made mainly the last years, after REQUIEM FOR HUMANITY was uploaded on YouTube (2007), which are inspired or have copied the introductory scene of the film, making a sort of "film remake" and titled "Our Stoty in 2 Minutes" or so. They have used the same scenario idea (Our Story), the same editing technique (rapidly changing images, following the soundtrack beat) and the same more or less duration (2 minutes). To make easy to detect these videos, I have used the introductory scene of my film to make a video titled "Our Story in 2 Minutes (the Original)" which is included at this page.

https://m.youtube.com/results?search_query=our+story+in+2+minutes&spfreload=10

Εξ άλλου δείτε μερικά βίντεο τα οποία έγιναν μετά το 2007 που ανέβηκε το REQUIEM FOR HUMANITY στον ιστό και τα οποία οι δημιουργοί τους τα έχουν εμπνευστεί ή, έχουν αντιγράψει την εισαγωγή του φιλμ, κάνοντας ένα είδος remake της εισαγωγής της ταινίας και έχουν δώσει τον γενικό τον τίτλο "Our Stoty in 2 Minutes" ή περίπου έτσι. Έχουν χρησιμοποιήσει την ίδια ιδέα (η ιστορία μας), την ίδια τεχνική μοντάζ (γρήγορη εναλλαγή εικόνων που ακολουθεί το ρυθμό της μουσικής) και περίπου την ίδια διάρκεια (2 λεπτά). Για να διευκολυνθεί ο εντοπισμός αυτών των βίντεο, έχω χρησιμοποιήσει την εισαγωγή του REQUIEM και έφτιαξα ένα βίντεο με τον τίτλο "Our Story in 2 Minutes (the Original)" το οποίο συμπεριλαμβάνεται σ'αυτή τη σελίδα.

https://m.youtube.com/results?search_query=our+story+in+2+minutes&spfreload=10

___________

Known, so far, videos which have used REQUIEM FOR HUMANITY leagally

Βίντεο που μέχρι τώρα είναι γνωστό ότι χρησιμοποίησαν το REQUIEM FOR HUMANITY νόμιμα

Kasper's Sky (by Nykoist)

https://www.youtube.com/watch?v=D7IEv46ryFQ&list=LLVIPJ1f_qNJbGgPunY-zqwg&index=33

Marios Lefteriotis
Impressive video, although I failed to see the connection with my film

Nykoist
Marios, thank you for making Requiem for Humanity and for letting a comment here, which I believe is an honor. Regarding this video, I let the viewer interpret it, and I like the idea that it can be puzzling and that interpretations may be subjective. To give you a clue however, and this is only my interpretation, for me the black character (or shadow) is a post-human, something derived from humanity after years of evolution, which is no more human. It sort of looks back to humanity via your film..!

______________

Marios Lefteriotis is now a VR videos producer, interviewed by VeeR.tv on all the major social media. VeeR has reproduced also his article about "The Present and Future of Cinema".

Ο Μάριος Λευτεριώτης τώρα είναι παραγωγός ταινιών και φωτογραφιών Εικονικής Πραγματικότητας και έχει δώσει σχετική συνέντευξη στο VeeR.tv το οποίο έχει επίσης αναδημοσιεύσει το άρθρο του για το "Παρόν και το Μέλλον του Κινηματογράφου".

http://veer.tv/blog/been-making-films-since-the-60s-now-hes-a-vr-producer/

Been Making Films Since the 60s, Now He’s A VR Producer

19 Aug , 2017 Creator Stories Mina Bradley

Marios Lefteriotis started making films since 1967, and began producing VR photospheres since 2015 and VR videos since 2016. Throughout his entire filmmaking career, he’s always aimed at experimenting with new techniques to express his unique ideas.

His 1970 film, REQUIEM FOR HUMANITY unprecedentedly introduced to the film industry a brand new way of storytelling referred to as “flashing pictures editing” by Marios. Namely the story was told through rapidly changing images in rhythm with a background soundtrack. It was shot on Super 8 film and edited by physically cutting and rejoining the film hundreds of times with a special kind of glue. It was later on recognized and accepted as a classic example of the avant-garde in cinematic art.

Back in 2004, Marios shot 300 3D images of Athens 2004 Olympics, recorded in “3D Anaglyph – ATHENS OLYMPIC GAMES – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ”; in 2011, he shot his first 3D 40-minute-long Documentary Film “3D ANAGLYPH – EASTER IN CORFU TOWN – ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ”.

Marios admits that his greatest and ultimate challenge, is “VR photo and video technique, which, I believe, is the last stage in image production which will replace everything we’ve known so far, in movie industry.” For his full visions for the future of cinema, Marios has written an article published under the “Guest Blogs” column. Read it here: http://veer.tv/blog/marios-leftheriotis-the-present-and-future-of-cinema/

After a long period of shooting and editing experimentation, Marios has reached a high level of a Trusted Google Photographer (local guide level 6th), with more than 12M views of his 360 photospheres of the Acropolis uploaded on Google Maps.

In 2016, Marios shot his first short VR video “Driving in style with Mozart”, and discovered the infinite possibilities opening to filmmakers with this new shooting technique of VR.

On the same note, his 360 video “ACROPOLIS FOR EVER” is one of his all-time favorites. He says it’s because the viewer can be informed with the utmost detail about their surroundings for a walk around the Acropolis! What’s worth notice is that “Acropolis For Ever” is almost an hour long, which Marios admits is laying the foundation for his plans of producing VR documentaries. He says: “First step for making long film VR productions, is of course producing documentaries. It is from there we have to start exploring, to create a new expressive language for VR cinema and that’s what I am going to do.”

Marios’ second personal favorite is the “PAINTING EXHIBITION” because it’s an ideal subject for spherical view. The viewer can virtually walk across the exhibition hall and move their eyes all around to enjoy the paintings, just like in real life.

For productions, Marios uses a D810 NIKON camera for creating high-quality photospheres. Usually he takes 8-40 photos to stitch together afterwards. He describes this part of his work where he has to fix the stitching errors with PhotoShop as “strenuous” and “time-consuming”. For medium-quality photospheres and VR videos, Marios prefers his Ricoh Theta S camera, and Adobe Photoshop for processing photospheres and Sony Vegas for editing videos. Marios recommends Ricoh Theta S to those interested in getting started in VR considering its affordability.

You might be surprised to learn that Marios is actually a professional mechanical engineer. Having a secure job has ensured him a good life, where he applies a life philosophy of carpe-diem crossed with joie de vivre. Speaking about his VR filmmaking career, Marios says affirmatively: “I am not a professional and I don’t want to be one. I am free to shoot my photos and videos just as I like and I don’t care what the others expect to see. I am not working for money, so I am totally free to express myself and take the best out of it!”

For more information, please visit these related pages Marios runs:

Home page: http://marlef.blogspot.com

Photo gallery: http://mariosphotos.blogspot.com

YouTube channel: https://www.youtube.com/user/alaouda

Mina Bradley

Mina is a digital marketing strategist, content marketer, and editor-in-chief of the VeeR VR Blog. She specializes in feature shorts, tech news and product reviews.

For inquiries and requests, please contact mina@veer.tv.

http://veer.tv/blog/been-making-films-since-the-60s-now-hes-a-vr-producer/

Κάνει φιλμς από την δεκαετία του 60, τώρα είναι παραγωγός σφαιρικών ταινιών Εικονικής Πραγματικότητας VR (Virtual Reality)

19 Aug , 2017 Creator Stories Mina Bradley

Been Making Films Since the 60s, Now He’s A VR Producer

Είναι δημιουργός ταινιών από τη δεκαετία του '60, τώρα είναι παραγωγός VR (ταινίες εικονικής πραγματικότητας)

Ο Μάριος Λευτεριώτης ξεκίνησε την παραγωγή ταινιών από το 1967 και άρχισε να παράγει σφαιρικές ταινίες VR από το 2015 και βίντεο VR από το 2016. Σε όλη τη διάρκεια της κινηματογραφικής του καριέρας, προσπαθεί πάντα να πειραματίζεται με νέες τεχνικές για να εκφράσει τις μοναδικές του ιδέες.

Η ταινία του παραγωγής 1970, REQUIEM FOR HUMANITY, εισήγαγε για πρώτη φορά στη βιομηχανία του κινηματογράφου ένα τελείως καινούργιο τρόπο αφήγησης, την "διαδραστική εικονοληψία» (αφήγηση με γρήγορη διαδοχή εικόνων). Συγκεκριμένα, η ιστορία παρουσιάζεται μέσω ταχέως προβαλλόμενων εικόνων που ακολουθούν ρυθμικά την ηχητική επένδυση της ταινίας. Καταγράφηκε σε ταινία Super 8 και επεξεργάστηκε με φυσική κοπή και επανασύνδεση των εκατοντάδων διαφορετικών εικόνων της ταινίας, με ένα ειδικό είδος κόλλας. Αργότερα η ταινία αυτή αναγνωρίστηκε και έγινε αποδεκτή ως κλασικό παράδειγμα πρωτοπορίας στην κινηματογραφική τέχνη.

Το 2004, ο Μάριος τράβηξε 300 τρισδιάστατες εικόνες των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004, που τις περιέλαβε στο σχετικό με αυτό το θέμα βιβλίο του και επίσης τις παρουσίασε και στην ταινία του 3D Anaglyph – ATHENS OLYMPIC GAMES – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ”. Το 2011, δημιούργησε την πρώτη του τρισδιάστατη ταινία ντοκιμαντέρ «3D ANAGLYPH – EASTER IN CORFU TOWN – ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ» διάρκειας 40 λεπτών.

Ο Μάριος παραδέχεται ότι η μεγαλύτερή του πρόκληση είναι η σφαιρική τεχνική λήψης φωτογραφίας και βίντεο VR, η οποία, όπως λέγει «πιστεύω ότι είναι το τελευταίο στάδιο της παραγωγής εικόνας, που θα αντικαταστήσει ό, τι γνωρίζουμε μέχρι στιγμής στην κινηματογραφική βιομηχανία». Για να περιγράψει πλήρως το όραμά του για το μέλλον του κινηματογράφου, ο Μάριος έχει δημοσιεύσει ένα άρθρο το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στη στήλη "Blogs Guest", στον σύνδεσμο: http://veer.tv/blog/marios-leftheriotis-the-present-and-future-of-cinema/

Μετά από μια μακρά περίοδο πειραματισμών του στη λήψη και επεξεργασία σφαιρικών φωτογραφιών, ο Μάριος έφθασε στο υψηλό επίπεδο ενός φήμης εμπεπιστευμένου φωτογράφου της Google, που του απένειμε και τον τίτλο του Τοπικό Οδηγού 6ου Επιπέδου (Google Trusted Photographer, Local Guide Level 6th), με περισσότερες από 12 εκατομμύρια επισκέψεις των 360 φωτογραφιών του στην Ακρόπολη, που έχουν μεταφορτωθεί στους Χάρτες της Google.

Το 2016, ο Μάριος δημιούργησε το πρώτο του σύντομο σφαιρικό βίντεο VR "Στυλάτη Οδήγηση μαζύ με τον Μότσαρτ" “Driving in style with Mozart” και ανακάλυψε τις άπειρες δυνατότητες που ανοίγονται στους κινηματογραφιστές με αυτή τη νέα τεχνική σφαιρικής λήψης του VR (Virtual Reality - Εικονική Πραγματικότητα).

Εξ άλλου, το σφαιρικό 360 μοιρών βίντεό του “ACROPOLIS FOR EVER” είναι ένα από τα αγαπημένα του. Και τούτο διότι, όπως λέει, ο θεατής μπορεί να απολαμβάνει μιά βόλτα στην Ακρόπολη, παρατηρώντας με τη μέγιστη δυνατή λεπτομέρεια όλο το περιβάλλον γύρω του ! Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η "ACROPOLIS FOR EVER" είναι διάρκειας σχεδόν μιάς ώρας, πράγμα το οποίο ο Μάριος διαπιστώνει ότι θέτει τα θεμέλια για τα σχέδιά του για μελλοντική παραγωγή μεγάλης διάρκειας σφαιρικών ντοκιμαντέρ VR που, όπως λέει θα είναι «το πρώτο βήμα για την παραγωγή μεγάλων σφαιρικών ταινιών VR και είναι αυτή η στιγμή που θα πρέπει να αρχίσουμε την εξερεύνηση για να δημιουργήσουμε την εκφραστική γλώσσα του νέου σφαιρικού κινηματογράφου VR και αυτό είμαι αποφασισμένος να κάνω ".

Η δεύτερή του αγαπημένη σφαιρική ταινία του Μάριου είναι η «ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ», “PAINTING EXHIBITION" επειδή είναι ένα ιδανικό θέμα για σφαιρική απεικόνιση. Ο θεατής μπορεί ουσιαστικά να περιηγείται σε όλη την αίθουσα με τα εκθέματα και να κινεί τα μάτια του προς κάθε κατεύθυνση για να απολαμβάνει τους πίνακες, όπως θα έκανε ακριβώς και στην πραγματικότητα.

Για τις παραγωγές του, ο Μάριος χρησιμοποιεί μια φωτογραφική μηχανή D810 NIKON για τη δημιουργία σφαιρικών φωτογραφιών υψηλής ποιότητας. Συνήθως παίρνει 8 έως 40 φωτογραφίες για να καλύψει όλο τον χώρο γύρω του, τις οποίες μετά θα πρέπει να τις συρράψει για να δημιουργήσει την μία σφαιρική απεικόνιση του χώρου. Περιγράφει αυτό το μέρος της δουλειάς του, όπου θα πρέπει να διορθώσει τα σφάλματα συρραφής των γειτονικών φωτογραφιών μεταξύ τους, ως "επίπονο" και "χρονοβόρο". Για μέσης ποιότητας σφαιρικές φωτοσφαίρες και βίντεο άμεσης σφαιρικής λήψης VR, ο Μάριος προτιμά τη φωτογραφική μηχανή Ricoh Theta S. Εξ άλλου για την επεξεργασία σφαιρικών φωτογραφιών και βίντεο χρησιμοποιεί το Adobe Photoshop και το Sony Vegas. Ο Μάριος συστήνει την ως άνω κάμερα Ricoh Theta S σε όσους ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν την δημιουργία σφαιρικών φωτογραφιών και βίντεο, λαμβάνοντας υπόψη την μικρή οικονομική αξία του προϊόντος αυτού σε σχέση με την καλή του απόδοση.

Ίσως να εκπλαγείτε να μάθετε ότι ο Μάριος είναι στην πραγματικότητα ένας επαγγελματίας Πολιτικός Μηχανικός. Έχοντας μια ασφαλή δουλειά που του έχει εξασφαλίσει μια καλή ζωή, εφαρμόζει μια φιλοσοφία ζωής του «carpe-diem» που του δίνει «joie de vivre». Μιλώντας για την καριέρα του στις σφαιρικές ταινίες και φωτογραφίες VR, ο Μάριος λέει καταφατικά: "Δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι ένας επαγγελματίας. Είμαι ελεύθερος να φωτογραφίζω τις φωτογραφίες και τα βίντεό μου ακριβώς όπως μου αρέσει και δεν με νοιάζει τι περιμένουν οι άλλοι από εμένα. Δεν εργάζομαι για χρήματα, γι 'αυτό είμαι εντελώς ελεύθερος να εκφράσω τον εαυτό μου και να βγάλω το καλύτερο δυνατό από μέσα μου! "

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε αυτές τις σχετικές σελίδες του Μάριου:

Κεντρική σελίδα: http://marlef.blogspot.com

Φωτογραφίες: http://mariosphotos.blogspot.com

Το κανάλι του Μάριου στο YouTube: https://www.youtube.com/user/alaouda

Mina Bradley

Μίνα Μπράντλεϊ

Η Μίνα είναι στρατηγικό στέλεχος ψηφιακού μάρκετινγκ και αρχισυντάκτης του Blog VeeR VR. Ειδικεύεται σε μικρού μήκους ταινίες με υπόθεση, τεχνολογικά νέα και κριτικές προϊόντων.

Για ερωτήσεις και αιτήματα, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το mina@veer.tv.

_____________

Argentina - Buenos Aires
Monday, 11 February 2013
Casa Blanca - San Telmo

The press about Marios Lefteriotis and his work

Marios Lefteriotis on 1970 created his short film "REQUIEM FOR HUMANITY", and

he is regarded as a pioneer of Art Cinema and recognized worldwide

Alberto Rasore

Ο Μάριος Λευθεριώτης το 1970 δημιούργησε την ταινία μικρού μήκους "REQUIEM FOR HUMANITY" και θεωρείται ως ο πρωτοπόρος του κινηματογράφου τέχνης και αναγνωρίζεται σε όλο τον κόσμο

Alberto Rasore

(Marios Lefteriotis) En 1970 realizó el cortometraje"REQUIEM FOR HUMANITY" , considerado como pionero del cine arte y reconocido mundialmente.

Alberto Rasore

http://gardelysusmonumentos.blogspot.gr/2013/02/?m=1

Το 2013 δημοσιεύτηκε στο Μπουένος Άϊρες ένα εκτενές αφιέρωμα για τον Κάρλος Γαρδέλ, τον καλλιτέχνη που έκανε γνωστό το tango σε όλο τον κόσμο¨. Αυτό εκτός των άλλων αναφέρθηκε και σε μια φωτογραφία που είχε τραβήξει ο Μάριος Λευθεριώτης στο γνωστό κέντρο της πόλης Casa Blanca, η οποία κοσμεί τώρα την είσοδό του και συγχρόνως περιέγραψε και το καλλιτεχνικό του έργο και την προσφορά του στον κινηματογράφο

Ακολουθεί η μετάφραση του ισπανικού κειμένου

"ΔΕΥΤΕΡΑ, 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Στη Casa Blanca - San Telmo - Buenos Aires

Στην οδό Balcarce 688 λειτούργησε το "Casa Blanca" ένα από τα πιο παραδοσιακά και δημοφιλή εστιατόρια με tango show του Buenos Aires.

Πριν από περίπου 8 χρόνια οι τοίχοι του και η λευκή επίπλωση έφτασαν να είναι η ανάμνηση του περάσματος μιας από τις πιο σημαντικές φωνές του tango αυτή τη στιγμή.

Συγκεκριμένα το 1996 κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του τραγουδιστή Ricardo “chiqui” Pereyra

...βγήκε η φωτογραφία που καλύπτει την παρούσα είσοδο στην οποία μπορεί κάποιος να δει το πρόσωπο του Carlos Gardel που χρησιμοποιείται ως φόντο!

Το χρώμα του προσώπου όπως και του πιάνο και του καθίσματος του μουσικού σέβονται το κυρίαρχο λευκό χρώμα που χαρακτήριζε το μαγαζί.

Στην κάτω δεξιά γωνία της φωτογραφίας βρίσκεται η υπογραφή του marlef του φωτογράφου της.

Αναφέρεται στον Έλληνα, Μάριο Λευθεριώτη όπως είναι το όνομα του ολόκληρο, Μηχανικού αλλά επίσης Σκηνοθέτη, Κινηματογραφιστή και Φωτογράφου για πάνω από 40 χρόνια.

Το 1970 έκανε την ταινία μικρού μήκους «Ρέκβιεμ για την ανθρωπότητα», (REQUIEM FOR HUMANITY).

Θεωρείται ως ο πρωτοπόρος του κινηματογράφου τέχνης και αναγνωρίζεται σε όλο τον κόσμο.

Το βιβλίο του «Η τρίτη διάσταση στους Ολυμπιακούς Αγώνες» περιέχει 230 τρισδιάστατες φωτογραφίες από το διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2004 στην Αθήνα.

Βιογραφία και το έργο του μπορεί να βρεθεί στο http://marlef.blogspot.com.ar/, τοποθεσία από την οποία ελήφθησαν αυτές οι φωτογραφίες."

Alberto Rasore

LUNES, 11 DE FEBRERO DE 2013

En Casa Blanca – San Telmo – Buenos Aires

En la calle Balcarce 668 funcionó “Casa Blanca”, uno de los tradicionales y más conocidos restaurantes tango show de Buenos Aires.

Hace unos ocho años aproximadamente, sus paredes y su albo mobiliario que dieron origen a su nombre, pasaron a ser un recuerdo del paso de las más importantes voces del tango del momento.

Precisamente en 1996, durante una presentación del cantor Ricardo “Chiqui” Pereyra, se tomó la fotografía que encabeza la presente entrada, en la cual puede verse la imagen de Carlos Gardel utilizada como telón de fondo.

El color del rostro de Gardel, como así también el piano y el asiento del músico, respetan el predominante color blanco que caracterizaba el local.

En el ángulo inferior derecho de la imagen está la firma de Marlef, autor de la misma. Corresponde al griego Marios Lefteriotis, tal su nombre completo, ingeniero, pero también es director, cineasta y fotógrafo por más de 40 años.

En 1970 realizó el cortometraje “Requiem for Humanity”, considerado como pionero del cine arte y reconocido mundialmente. Su libro “La tercera dimensión en los Juegos Olímpicos” contiene 230 fotografías tridimensionales de la competencia celebrada en 2004 en Atenas.

Su biografía y su obra puede consultarse en, http://marlef.blogspot.com.ar/, sitio del cual se han tomado estas fotografías.

Alberto Rasore

Marios Lefteriotis
short biography

_____________

REQUIEM FOR HUMANITY

Πρωτοποριακός κινηματογράφος και για σήμερα (όπως επιβεβαιώνεται και από αυτούς που προσπαθούν να αντιγράψουν και την ιδέα και την τεχνική).
Η εξέλιξη σε δύο επίπεδα συναρπαστική. Ο εικονικός (κυριολεκτικά) καλπασμός τής ανθρώπινης ιστορίας τής προσδίδει την σωστή της διάρκεια μέσα στην κοσμική ιστορία.
Τα "τρυφερά παιγνίδια" βραδυπορούν μέσα στην λογαριθμική εξέλιξη της ζωής.
Εξαιρετική η κρουστική επένδυση των κραυγών κυρίως στο αρχαϊκό τμήμα τής ανθρώπινης ιστορίας.
Ο βουβός κινηματογράφος επιβεβαιώνει τον θρίαμβο της εικόνας και της μουσικής.

Στέφανος Γεωργακόπουλος

Συγγραφέας

_____________

Our Story in Two Minutes (the Original)

This is the introductory scene of REQUIEM FOR HUMANITY made for easy comparison with the many short videos which have copied or being inspired by this scene

Αυτή είναι η εισαγωγική σκηνή του REQUIEM FOR HUMANITY που έγινε για εύκολη σύγκριση με τα πολλά βίντεο που έχουν αντιγράψει ή, έχουν εμπνευστεί από αυτή τη σκηνή

This is a video showing the difficult work done, by strenuous processing techniques, to restore the film to its initial form

Αυτό είναι ένα βίντεο που δείχνει τη δύσκολη δουλειά που έγινε για την αποκατάσταση της ταινίας στην αρχική της μορφή

This is a video for the glorious background music of the film, by MOZART's REQUIEM

Αυτό είναι ένα βίντεο για την υπέροχη μουσική από το REQUIEM του MOZART που συνοδεύει την ταινία και αποδίδει το μήνυμά της κατά της βίας

This is a video which shows the two scenes of REQUIEM FOR HUMANITY, as well as my 1998 photo of the next video IN MEMORIAM,

which predict or foresee the oncoming disasters as this of 9/11

Αυτό είναι ένα βίντεο που εντοπίζει τις δύο σκηνές του REQUIEM FOR HUMANITY, όπως επίσης και την φωτογραφία μου του 1998

του επόμενου βίντεο IN MEMORIAM, που προλέγουν τις επερχόμενες καταστροφές όπως αυτή των Δίδυμων Πύργων

This is a video about 9/11, foreseen in a way, by REQUIEM FOR HUMANITY

Αυτό είναι ένα βίντεο για την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων που, κατά κάποιο τρόπο, προβλέφτηκε από το REQUIEM FOR HUMANITY

This is a video in close relation to REQUIEM FOR HUMANITY

Αυτό είναι ένα βίντεο που σχετίζεται άμεσα με το REQUIEM FOR HUMANITY

This is the story of my life which has influenced, somehow, REQUIEM FOR HUMANITY

Αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου που έχει επηρεαστεί, κατά κάποιο τρόπο, από το REQUIEM FOR HUMANITY

______________

Some thoughts on the present and future of cinema

by Marios Lefteriotis

On December 1895, the brothers Auguste and Louis Lumière, made the first ever projection in Paris.

This date is believed to be the beginning of cinema as we know it today. The public consisting of 35 spectators was deeply impressed by the ten short films that were shown. All the first films were short, presenting static shots of everyday scenes, such as a baby crying or a train entering the station.

But it was then that began the long journey of exploration and formulation of a cinematic language that could describe expressively the plot (shooting techniques, camera movement, zooming, editing) and at the same time, convey to the viewer feelings, ideas, subjective condition of the heroes and objective events, natural phenomena, conflicts, wars etc. In other words it was then that the cinema found its way into becoming The Seventh Art. The first step was towards the creation of a connection between the events presented by a plot, i.e. our familiar scenario, as well as the decoupage which is the detailed record of how the film will be created (movement and camera angles, sets configuration, effects, tricks, expressive movements of the actors or groups of people in crowd scenes).

All that seem familiar and trivial to us now, back then were unknown and had to be discovered. Thus began the creation of movies which were necessarily experimental (or otherwise "avant-garde" as we would say today). Hundreds of these were shot, some of which opened new ways of cinematic expression which the next generations of filmmakers expanded. These films are now part of the history of cinema and are described now as "Classic". Other films, that later, using those forms of expression, succeeded to convey to the viewer feelings simple or complex, ideas, complex psychological states etc are known as "Art Cinema films". Thus a film combining these two, ie new means of expression and conveyance of complex psychological situations and ideas, we describe as "Classic Art Film".

Such are the movies presented by the DUCTAC 2014 EXHIBITION OF THE CLASSICS OF CINEMA ART FILM AND FILMS BY ARTISTS (at least those that had in front of them at least 20 years to establish themselves to the public and to provide guidance for new techniques or improve existing ones).

And the obvious question is: What about the commercial hits we see, the huge productions and quality films of Hollywood and elsewhere, with the famous stars and directors, some of which have become legends ?

So what is the next step for Cinema? It gave us everything it could and there is almost nothing new to offer in its present form. Everything has been discovered about the ways of expression and performance and therefore nowadays new films that are characterized as Classic Art Cinema Movies are rare. In this crucial turning point technology comes to give the answer.

The photography and film, as we know it, are gradually going to disappear making room for the new technology of the 360X180 spherical image, known as virtual reality. The photographer will no longer need to struggle on the spot for the perfect picture. He just will take with him a spherical photo of all the landscape or the environment in which he is located and later on using his computer will select the perfect pictures from this site. Thousands of photos, not just because he can use any camera angle he prefers, all around (360 degrees horizontally and 180 vertically), but also zoom in and extract any desired close-ups. So the spherical photo simplifies the cameraman's job. All that remains to be done is to develop the cameras to increase the quality of the overall image to 4K or 8K, which, I believe, will be achieved pretty soon.

But for cinema generally everything changes, or rather, all we know so far about filming techniques, editing and actors movements, will be abolished. The shooting camera will be hidden somewhere in the center of the stage, there will be no visible machines, technicians, assistants, even the director will be somewhere invisible and the rendering of the scene will be realized by capturing only ALL the space where the action is taking place. The spherical camera will be stationary or moving slowly, so the viewers will not feel dizzy while watching. The director will not be able to use any of the known means of expression (close-ups, fast motion shootings, sophisticated camera angles, etc.) to convey to the viewer what the script dictates, because the movie now is "created by the viewer who is watching" !! He chooses the spatial angles, the movement in the desired direction and speed (left, right, up, down) and the closeups on any person or object he wants, in a field of 360X 180 degrees, by just turning his head where his attention is drawn .. Just like in real life. You see, this is the virtual reality !

Besides, the viewing of the movie now is simplified to the fullest. No more Cinema Halls, like we knew so far, also our known television sets and all kinds of conventional screens (except perhaps for smart phones and computers). All there will be replaced by a pair of glasses with headphones and a swivel chair. The viewer, at his command will convert the lenses of the glasses to TV screens and directly will be conveyed directly in the space where action is unfolding in the film or the television show (experiments for spherical TV have already started). By turning the chair (or if standing, by moving around) you will "create the movie" or the show you watch on TV. Some rich viewers will be able to make their Home Cinema which will be located in a hemispherical room to display the entire curved surface and will have rotating seats in the center so that the entire family can watch the film. And of course huge Spherical Projection Theaters will be created for public viewing, with the screen completely surrounding the audience, sitting in swivel seats in the center.

Therefore we can assume that in the near future the familiar language of cinema, which the director used to guide the viewer's attention where he wanted, to transmit the plot or the film's message, will be obsolete.

We will be again back to 1895 knowing nothing about the new art of the Spherical Cinema and everything must be discovered all over again. Therefore all spherical films made now, are experimental and will survive only if they provide new ways of cinematic expression so that the Director will be able to guide the audience' s attention and help "create" the movie that he wants ..

And all this in the foreseeable future. For later on, we do not know what awaits us, if we continue to exist on this planet. Perhaps the overall projection in space, probably by lasers and the entanglement of our reality with the virtual one .. !!

Marios Lefteriotis

December 201

http://veer.tv/blog/marios-leftheriotis-the-present-and-future-of-cinema/

Marios Leftheriotis: The Present and Future of Cinema

18 Aug , 2017 Guest Blogs VeeR VR

On December 1895, the brothers Auguste and Louis Lumière, made the first ever projection in Paris.This date is believed to be the beginning of cinema as we know it today. The public consisting of 35 spectators was deeply impressed by the ten short films that were shown. All the first films were short, presenting static shots of everyday scenes, such as a baby crying or a train entering the stationBut it was then that began the long journey of exploration and formulation of a cinematic language that could describe expressively the plot (shooting techniques, camera movement, zooming, editing) and at the same time, convey to the viewer feelings, ideas, subjective condition of the heroes and objective events, natural phenomena, conflicts, wars etc. In other words it was then that the cinema found its way into becoming The Seventh Art. The first step was towards the creation of a connection between the events presented by a plot, i.e. our familiar scenario, as well as the decoupage which is the detailed record of how the film will be created (movement and camera angles, sets configuration, effects, tricks, expressive movements of the actors or groups of people in crowd scenes).

All that seem familiar and trivial to us now, back then were unknown and had to be discovered. Thus began the creation of movies which were necessarily experimental (or otherwise “avant-garde” as we would say today). Hundreds of these were shot, some of which opened new ways of cinematic expression which the next generations of filmmakers expanded. These films are now part of the history of cinema and are described now as “Classic”. Other films, that later, using those forms of expression, succeeded to convey to the viewer feelings simple or complex, ideas, complex psychological states etc are known as “Art Cinema films”. Thus a film combining these two, ie new means of expression and conveyance of complex psychological situations and ideas, we describe as “Classic Art Film”.

And the obvious question is: What about the commercial hits we see, the huge productions and quality films of Hollywood and elsewhere, with the famous stars and directors, some of which have become legends.

These are inspirational movies, or qualitative costly productions, by Film Directors who know fluently the cinematic language, as already described and use it masterfully to create films that are characterized as the “Masterpieces of Seventh Art”!!

So what is the next step for Cinema? It gave us everything it could and there is almost nothing new to offer in its present form. Everything has been discovered about the ways of expression and performance and therefore nowadays new films that are characterized as Classic Art Cinema Movies are rare. In this crucial turning point technology comes to give the answer.

The photography and film, as we know it, are gradually going to disappear making room for the new technology of the 360X180 spherical image, known as virtual reality. The photographer will no longer need to struggle on the spot for the perfect picture. He just will take with him a spherical photo of all the landscape or the environment in which he is located and later on using his computer will select the perfect pictures from this site. Thousands of photos, not just because he can use any camera angle he prefers, all around (360 degrees horizontally and 180 vertically), but also zoom in and extract any desired close-ups. So the spherical photo simplifies the cameraman’s job. All that remains to be done is to develop the cameras to increase the quality of the overall image to 4K or 8K, which, I believe, will be achieved pretty soon.

But for cinema generally everything changes, or rather, all we know so far about filming techniques, editing and actors movements, will be abolished. The shooting camera will be hidden somewhere in the center of the stage, there will be no visible machines, technicians, assistants, even the director will be somewhere invisible and the rendering of the scene will be realized by capturing only ALL the space where the action is taking place. The spherical camera will be stationary or moving slowly, so the viewers will not feel dizzy while watching. The director will not be able to use any of the known means of expression (close-ups, fast motion shootings, sophisticated camera angles, etc.) to convey to the viewer what the script dictates, because the movie now is “created by the viewer who is watching” !! He chooses the spatial angles, the movement in the desired direction and speed (left, right, up, down) and the closeups on any person or object he wants, in a field of 360X 180 degrees, by just turning his head where his attention is drawn .. Just like in real life. You see, this is the virtual reality!

Besides, the viewing of the movie now is simplified to the fullest. No more Cinema Halls, like we knew so far, also our known television sets and all kinds of conventional screens (except perhaps for smart phones and computers). All there will be replaced by a pair of glasses with headphones and a swivel chair. The viewer, at his command will convert the lenses of the glasses to TV screens and directly will be conveyed directly in the space where action is unfolding in the film or the television show (experiments for spherical TV have already started). By turning the chair (or if standing, by moving around) you will “create the movie” or the show you watch on TV. Some rich viewers will be able to make their Home Cinema which will be located in a hemispherical room to display the entire curved surface and will have rotating seats in the center so that the entire family can watch the film. And of course huge Spherical Projection Theaters will be created for public viewing, with the screen completely surrounding the audience, sitting in swivel seats in the center.

Therefore we can assume that in the near future the familiar language of cinema, which the director used to guide the viewer’s attention where he wanted, to transmit the plot or the film’s message, will be obsolete.

We will be again back to 1895 knowing nothing about the new art of the Spherical Cinema and everything must be discovered all over again. Therefore all spherical films made now, are experimental and will survive only if they provide new ways of cinematic expression so that the Director will be able to guide the audience’ s attention and help “create” the movie that he wants…

Marios Lefteriotis December 2016

For the original article, please visit:

The present and the future of cinema:
https://plus.google.com/+MariosLefteriotis/posts/V4ewRiU595H

Been Making Films Since the 60s, Now He's A VR ProducerAugust 19, 2017In "Creator Stories"

Μερικές σκέψεις σχετικά με το παρόν και το μέλλον του κινηματογράφου
του Μάριου Λευθεριώτη

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, έγινε η πρώτη δημόσια κινηματογραφική προβολή στο Παρίσι από τους Ωγκύστ και Λουί Λυμιέρ.

Η ημερομηνία αυτή αναφέρεται ως η ημέρα που ο κινηματογράφος με την σημερινή του μορφή έκανε την εμφάνισή του. Εκείνη τη δημόσια προβολή παρακολούθησαν 35 άτομα. Προβλήθηκαν δέκα μικρές ταινίες που εντυπωσίασαν το κοινό. Οι πρώτες ταινίες ήταν μικρής διάρκειας, παρουσιάζοντας συνήθως στατικά πλάνα από καθημερινές σκηνές, όπως το μωρό που κλαίει ή, το τραίνο που μπαίνει στο σταθμό.

Ήταν τότε όμως που ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι για την ανίχνευση και μορφοποίηση της κινηματογραφικής γλώσσας, ώστε να μπορεί να περιγράφει εκφραστικά την σκηνή (τρόποι λήψεως, κίνηση μηχανής, κοντινά και μακρινά πλάνα, μοντάζ) και συγχρόνως να μεταφέρει στον θεατή συναισθήματα, ιδέες, υποκειμενικές καταστάσεις των ηρώων της ταινίας και αντικειμενικές, γεγονότων, φυσικών φαινομένων, συγκρούσεων, πολέμων κλπ. Με άλλα λόγια ήταν τότε που ο κινηματογράφος ξεκίνησε τη πορεία του στο να διαμορφωθεί ως η γνωστή μας 7η Τέχνη. Τότε προέκυψε άμεσα η ανάγκη της ύπαρξης κάποιας πλοκής των γεγονότων που παρουσιάζονταν, το γνωστό μας σενάριο δηλαδή και το ντεκουπάζ που είναι η λεπτομερής καταγραφή του τρόπου δημιουργίας της ταινίας (κίνηση και γωνίες λήψεως, διαμόρφωση σκηνικών, εφέ, τρικ, εκφραστικές κινήσεις των ηθοποιών ή, ομάδων ατόμων σε σκηνές πλήθους).

Όλα αυτά σήμερα μας φαίνονται γνωστά και τετριμμένα, τότε όμως ήταν άγνωστα και έπρεπε να ανακαλυφθούν. Έτσι άρχισε η δημιουργία ταινιών οι οποίες ήταν αναγκαστικά πειραματικές (ή άλλως "πρωτοποριακές", όπως θα λέγαμε σήμερα). Δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν διαφορετικά, άλλες ορολογίες δεν υπήρχαν. Γυρίστηκαν εκατοντάδες απ'αυτές από τις οποίες μερικές ανακάλυψαν τρόπους κινηματογραφικής έκφρασης που τους έπαιρναν οι επόμενοι για να τους τελειοποιήσουν και να τους επεκτείνουν. Αυτές οι ταινίες έμειναν στην ιστορία του κινηματογράφου και ονομάστηκαν "Κλασικές". Άλλες απ'αυτές τις ταινίες, κατόρθωσαν, για πρώτη φορά, χρησιμοποιώντας αυτούς τους τρόπους έκφρασης, να μεταδίδουν στον θεατή συναισθήματα απλά ή, σύνθετα, ιδέες, περίπλοκες ψυχολογικές καταστάσεις κ.α. Αυτές οι ταινίες ήταν οι ταινίες του "Κινηματογράφου Τέχνης". Μία ταινία λοιπόν που συνδυάζει αυτά τα δύο, δηλαδή νέα εκφραστικά μέσα και μετάδοση πρωτόγνωρων ψυχολογικών καταστάσεων και ιδεών, χαρακτηρίζεται ως "Κλασική Ταινία Κινηματογράφου Τέχνης".

Τέτοιες είναι οι ταινίες που παρουσιάστηκαν από την DUCTAC το 2014, τουλάχιστον αυτές του 20στου αιώνα που είχαν μπροστά τους τουλάχιστον 20 χρόνια για να καταξιωθούν από το κοινό και να αποτελέσουν οδηγό για νέες τεχνικές ή, να βελτιώσουν υπάρχουσες.

Και αμέσως μας έρχεται η εύλογη ερώτηση: Καλά και όλα τα άλλα τι είναι, ο επαγγελματικός κινηματογράφος που βλέπουμε, οι τεράστιες παραγωγές του Χόλιγουντ και όχι μόνο, με τα λαμπερά αστέρια και τα ιερά τέρατα της 7ης Τέχνης, ο ποιοτικός κινηματογράφος, οι ταινίες γνωστών σκηνοθετών που έχουν μείνει στην ιστορία ?

Αυτά είναι τα εμπνευσμένα έργα, ή οι ποιοτικές πολυδάπανες παραγωγές σκηνοθετών που γνωρίζουν άπταιστα την κινηματογραφική γλώσσα, όπως περιγράψαμε ήδη την δημιουργία της και την εφαρμόζουν αριστοτεχνικά, δημιουργώντας έργα που χαρακτηρίζονται ως τα "Αριστουργήματα της 7ης Τέχνης" !!

Και τώρα τι γίνεται, που βαδίζει το σινεμά ? Ότι είχε να δώσει το έδωσε και δεν μένει σχεδόν τίποτε καινούργιο να προσφέρει. Έχουν ανακαλυφθεί τα πάντα σχετικά με τους τρόπους έκφρασης και απόδοσης καταστάσεων και γι'αυτό σπανίζουν πλέον οι νέες ταινίες που χαρακτηρίζονται σαν Κλασικές Ταινίες Κινηματογράφου Τέχνης. Εδώ ακριβώς είναι η κρίσιμη καμπή που την απάντηση έρχεται να δώσει η τεχνολογία.

Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, χάνονται, εξαφανίζονται .. Έρχεται καλπάζοντας η νέα τεχνολογία της σφαιρικής απεικόνισης της εικόνας, η εικονική πραγματικότητα. Δεν θα χρειάζεται πλέον ο φωτογράφος να αγωνίζεται επί τόπου για την τέλεια φωτογραφία. Απλά θα παίρνει μαζί του όλο το τοπίο ή, το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκεται και με την ησυχία του μετά, στο κομπιούτερ του, θα επιλέγει τις τέλειες φωτογραφίες από αυτόν τον χώρο. Χιλιάδες φωτογραφίες, όχι μόνο γιατί θα χρησιμοποιεί όποια γωνία λήψεως επιθυμεί, σε οριζόντιο φάσμα 360 μοιρών και κατακόρυφο 180, αλλά διότι θα μπορεί επίσης να ζουμάρει και να τραβά όσα γκρο πλαν επιθυμεί. Έτσι για τη φωτογραφία τα πράγματα είναι απλά. Το μόνο που απομένει να γίνει είναι να εξελιχθούν οι μηχανές λήψεως για να αυξηθεί η ποιότητα της σφαιρικής φωτογραφίας σε 8Κ ή, 16Κ, πράγμα που θα επιτευχθεί πολύ σύντομα.

Για τον κινηματογράφο όμως αλλάζουν όλα, ή μάλλον καταργούνται όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα για τις τεχνικές λήψεως, μοντάζ και κίνησης ηθοποιών. Η μηχανή θα είναι κάπου κρυμμένη στο κέντρο του χώρου γυρίσματος, δεν θα υπάρχουν εμφανή συνεργεία, μηχανήματα, τεχνικοί, βοηθοί, ακόμη και ο σκηνοθέτης θα είναι κάπου αθέατος και η απόδοση της σκηνής θα γίνεται από την αποτύπωση και μόνο ΟΛΟΥ του χώρου της δράσης. Η σφαιρική μηχανή λήψεως θα είναι ακίνητη ή, θα κινείται πολύ αργά για να μη ζαλίζονται οι θεατές κατά την παρακολούθηση. Ο σκηνοθέτης δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί πλέον κανένα από τα γνωστά εκφραστικά μέσα (γκρο-πλαν, γρήγορη κίνηση μηχανής, εξεζητημένες γωνίες λήψεως κλπ) για να μεταδώσει στο θεατή αυτό που του υπαγορεύει το σενάριο, γιατί την ταινία πλέον την δημιουργεί ο θεατής !! Αυτός διαλέγει τις γωνίες θέασης του χώρου, την κίνησή του με την επιθυμητή κατεύθυνση και ταχύτητα (αριστερά, δεξιά, πάνω κάτω) και δημιουργεί άμεσα τα γκρο-πλαν σε όποιο πρόσωπο ή, αντικείμενο θέλει σε πεδίο 360Χ180 μοιρών. Ενεργεί ακριβώς όπως στην πραγματικότητα που στρέφουμε το κεφάλι μας, αργά η γρήγορα εκεί που η προσοχή μας ελκύεται ..

Η παρακολούθηση του έργου απλουστεύεται πλέον στο έπακρο. Καταργούνται οι αίθουσες σινεμά ,όπως τις γνωρίζαμε μέχρι τώρα, οι γνωστές μας συσκευές τηλεόρασης και κάθε είδους συμβατικές οθόνες (εκτός ίσως των smart phones και των desktop compiouters που η προβολή τους θα γίνεται στον χώρο) . Όλα αντικαθίστανται από ένα ζευγάρι γυαλιά με ακουστικά και μια περιστρεφόμενη καρέκλα. Ο θεατής, με μια εντολή του θα μετατρέπει τους φακούς των γυαλιών του σε οθόνες τηλεόρασης και θα ευρίσκεται άμεσα στο χώρο που εκτυλίσσεται η δράση της ταινίας ή, η εκπομπή της τηλεόρασης (ήδη έχουν αρχίσει οι πειραματισμοί για την σφαιρική τηλεόραση). Περιστρέφοντας δε την καρέκλα του (ή αν είναι όρθιος, κινούμενος γύρω από τον άξονά του) και ζουμάροντας θα "δημιουργεί" το έργο που βλέπει ή, την εκπομπή που παρακολουθεί στην τηλεόραση. Οι περισσότερο εύποροι βέβαια θεατές θα μπορούν να φτιάξουν στο σπίτι τους το Home Cinema που θα βρίσκεται σε ένα ημισφαιρικό δωμάτιο με οθόνη όλη την καμπύλη επιφάνειά του και θα έχει μερικά περιστρεφόμενα καθίσματα στο κέντρο του για την παρακολούθηση της ταινίας από όλη την οικογένεια. Και βέβαια θα δημιουργηθούν και οι τεράστιες καμπύλες αίθουσες δημόσιας προβολής, με την οθόνη να περιβάλει τελείως τους θεατές που θα κάθονται σε περιστρεφόμενα καθίσματα στο κέντρο της.

Απ'όλα αυτά βγαίνει ότι ο σκηνοθέτης θα είναι ανήμπορος πλέον, χρησιμοποιώντας τη γνωστή γλώσσα του κινηματογράφου, να καθοδηγεί τον θεατή ώστε να προσηλώνει την προσοχή του εκεί που θέλει αυτός, για να του μεταδίδει την υπόθεση ή, το μήνυμα της ταινίας.

Βρισκόμαστε λοιπόν πάλι πίσω στο 1895 και δεν γνωρίζουμε τίποτε για την καινούργια τέχνη του σφαιρικού κινηματογράφου (δεν γνωρίζω αν θα ονομαστεί 8η Τέχνη) και όλα θα πρέπει να ανακαλυφθούν πάλι από την αρχή.

Όλες λοιπόν οι σφαιρικές ταινίες που γίνονται τώρα (και δεν είναι λίγες) είναι πειραματικές και θα κατορθώσουν να επιζήσουν, μόνο αν δώσουν νέους τρόπους σφαιρικής κινηματογραφικής έκφρασης ώστε να μπορεί να επικοινωνεί ο σκηνοθέτης με τον θεατή, να καθοδηγεί την προσοχή του και να τον βοηθά να "δημιουργεί" την ταινία που αυτός, ο σκηνοθέτης, θέλει, για να του μεταδίδει το μήνυμα και την πλοκή του έργου ..

Και όλα αυτά για το άμεσο μέλλον. Για αργότερα δεν γνωρίζουμε τι μας περιμένει, αν εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε σ' αυτόν τον πλανήτη. Ίσως η γενικευμένη προβολή στον χώρο και η πλήρης εμπλοκή της πραγματικότητας με την εικονική ..!!

Μάριος Λευτεριώτης

Δεκέμβριος του 2016

______________

40 Years Short Movies - 40 Χρόνια Ταινίες Μικρού Μήκους

Click here - Πατείστε εδώ

marios lefteriotis - μάριος λευτεριώτης

Click here - Πατείστε εδώ

Requiem for Humanity

Click here - Πατείστε εδώ

Scroll down for more - Προχωρείστε προς τα κάτω για περισσότερα

Short Film Cinema - Μικρoύ Μήκους Ταινία MARIOS LEFTERIOTIS marlef alaouda presents a tribute to the amateur short movies and their creators, of the last forty years, in GREECE. This is an unknown, so far, cinema which, ιτ is worthwhile to be reviewed ...................... Ο ΜΑΡΙΟΣ ΛΕΥΤΕΡΙΩΤΗΣ παρουσιαζει ενα αφιερωμα στον Ελληνικο ερασιτεχνικο κινηματογραφο και θα ηταν χρησιμο να βοηθησουν την προσπαθεια αυτη, οσοι μπορουν, ωστε να γνωρισουν οι νεωτεροι αυτο το αγνωστο, αλλα αξιολογο, Ελληνικο σινεμα
MARIOS LEFTERIOTIS LEFTHERIOTIS CIVIL CONSTRUCTION ENGINEER SHORT MOVIE FILM MAKER DIRECTOR WRITER BOOK EDITIONS PUBLISHER ART ARTISTIC PHOTOS FOTOS PHOTOGRAPHY FOTOGRAPHY SHORT FILM MOVIE ART CINEMA CORFU FAMILY ARCHIVES REQUIEM FOR HUMANITY ELEGEION I REKVIEM EARTH ZERO HOUR ATHENS 2004 OLYMPIC GAMES OLYMPICS 3D ANAGLYPH PHOTOS PHOTONET FACEBOOK ATHENS GREECE GREEK ISLANDS NEWS
ΜΑΡΙΟΣ ΛΕΥΤΕΡΙΩΤΗΣ ΛΕΥΘΕΡΙΩΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΛΜΠΟΥΜ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΣΙΝΕΜΑ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΕΓΕΙΟΝ Η ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ 2004 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΕΡΕΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΘΗΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΝΕΑ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Marios' photos marlef alaouda LEFTHERIOTIS SHORT MOVIE FILM MAKER DIRECTOR ART ARTISTIC PHOTOS FOTOS PHOTOGRAPHY FOTOGRAPHY SHORT FILM ART CINEMA CORFU FAMILY ARCHIVES REQUIEM FOR HUMANITY ELEGEION I REKVIEM EARTH ZERO HOUR ATHENS 2004 OLYMPIC GAMES OLYMPICS 3-D ANAGLYPH PHOTOS PHOTONET FACEBOOK GREECE GREEK ISLANDS NEWS ΛΕΥΘΕΡΙΩΤΗΣ ΚΑΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΣΙΝΕΜΑ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΕΓΕΙΟΝ Η ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ 2004 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΕΡΕΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΘΗΝΑ

Requiem for Humanity - Our Story in Two Minutes (the Original)

Been Making Films Since the 60s, Now He’s A VR Producer

Κάνει φιλμς από την δεκαετία του 60, τώρα είναι παραγωγός σφαιρικών ταινιών Εικονικής Πραγματικότητας VR (Virtual Reality)

Marios Leftheriotis: The Present and Future of Cinema

Related